MEWA PARK

lokalizacja: Gdynia Orłowo     data: 2015 rok      wielkość:4000 mkw      status:projekt koncepcyjny

PLAN

OPIS KONCEPCJI

Koncepcja niewielkiego parku miejskiego Wzgórze Mewy w Orłowie wynika z potrzeby stworzenia w tym miejscu przestrzeni przyjaznej ludziom, pozwalającej na chwile odpoczynku, jednocześnie dająca możliwość korzystania z uroków jej lokalizacji jaką jest bliskość linii brzegowej morza.

Cały teren charakteryzuje się bardzo prostym, ale dzięki temu czytelnym i funkcjonalnym podziałem. Prostota i minimalizm w zastosowanych gatunkach wpływa na postrzeganie projektowanego obiektu jako bardziej eleganckiego, przejrzystego, łatwego w odbiorze. Przestrzeń subiektywnie podzielono na 4 strefy. Każda z nich pełni inną funkcję i jest w inny sposób zagospodarowana.

Główną funkcję dekoracyjną pełni duża rabata znajdująca się w południowo – zachodnim narożniku działki. Największa powierzchnię zajmuje duża połać wysokiej ozdobnej trawy. Ma ona symbolizować morze, a dodatkowo ruch powodowany przez wiatr imitować falującą wodę. Dodatkowo atrakcyjne będą również bodźce słuchowe. W trawach umieszczone zostaną punkty świetlne, przez co po zmroku całość będzie delikatnie świeciła, tworząc ciekawy rysunek cienia i światła.

Zaokrąglony kształt traw zaakcentowany jest zimozieloną roślinnością. Stanowią ją dwa gatunki. Jednym z nich jest iglasta kosodrzewina, drugim niska trawa o niebieskim zabarwieniu. Rabatę przecinają dwie ścieżki dzieląc ją na 3 elementy. Jedna z nich jest główny ciąg komunikacyjny, prowadzący z jednego końca parku na drugi. Od niego odchodzi węższa ścieżka, która w dalszym odcinku prowadzić nas będzie przez strefy rekreacyjną aż do typowo wypoczynkowej.

Na przedłużeniu rabaty, nawiązując do jej kształtu powstał plac. Jego przeznaczenie jest dwojakie – może na nim powstać zarówno plac zabaw ( wtedy nawierzchnia użyta do jego budowy musi mieć przeznaczenie do zastosowania na placach zabaw), bądź większy plac rekreacyjny z nawierzchnią z kostki granitowej. W przypadku pierwszej opcji ławki zostaną usytuowane wzdłuż zachodniej granicy placu, natomiast jeżeli będzie pełnił on funkcję wypoczynkowo – rekreacyjną to również wzdłuż nasadzeń z trawy pozostawiają środkową część otwartą.

Przed rabatą w samym narożniku znajdować się będzie niewielka otwarta przestrzeń z niewielkimi rabatami opartymi na kształcie koła. Każda z nich będzie miała inną wielkość. Roślinność w tym miejsca zastosowana ma mieć niski pokrój, a całość ma sprawiać wrażenie małych wysp. Jedynie największy okrąg to wyniesiona na wysokość 50 cm donica, która pełnić będzie jednocześnie funkcję siedziska.

Kolejny fragment parku to podłużny trawnik znajdujący się na jego wschodniej granicy. Przestrzeń ta ma zostać całkowicie otwarta, ze tego względu, żeby nie zamykać widoku na morze. Trawnik ze spadkiem w kierunku wschodnim daje możliwość korzystania z niego jako miejsca do obserwacji siedząc, bądź leżąc na nim. Znajdujące się w tym miejscu drzewa iglaste powinny zostać wypielęgnowane i zaadoptowane.

Kolejna duża połać trawnika oddzielona jest od poprzedniej głównym ciągiem komunikacyjnym. Wzdłuż niego zlokalizowane są ławki skierowane frontem w kierunku morza. Za nimi znajduję się duży rekreacyjny trawnik . Cała jego powierzchnia porośnięta przez nieregularnie rozmieszczone drzewa. W północno – wschodnim narożniku znajduję się toaleta. Proponowana jest zmiana elewacji niewielkiego budynku na drewnianą, w naturalnym jasnym kolorze. Wzdłuż jednej ze ścian znajdować się będą pasowe nasadzenia z dokładnie tych samych gatunków roślin, które zaproponowano do stworzenia dużej rabaty.

Północno – wschodni narożnik działki to analogiczne rozwiązanie jakie zaprojektowano na drugim końcu parku na zakończeniu głównej ścieżki, czyli stworzenie otwartej przestrzeni z wyspowymi nasadzeniami  zieleni oraz dwoma większymi donicami z siedziskiem.

Ostatnia strefa znajduję się wzdłuż północnej granicy terenu. Przestrzeń ta znajduję się w obniżeniu terenu i oddzielona jest od pozostałych stref dość sporą skarpą. Głównym elementem znajdującym się w tym miejscu jest drewniany, duży taras znajdujący się przy samym brzegi niewielkiej rzeki. Znajdujące się w jego obrębie drzewa zostaną zaadoptowane do tarasu.  Miejscami do siedzenia będą sześciany z tworzywa sztucznego w białym kolorze, które będzie można sobie dowolnie przesuwać w odpowiadające użytkownikowi miejsce.

Zieleń w najbliższym otoczeniu tarasu stanowić będą gatunki traw przeznaczone do miejsc zacienionych i wilgotnych. W dalszym planie przewidywane jest zastosowanie dużej ilość bylin, które zostaną ze sobą pomieszane sprawiając wrażenie naturalnej wilgotnej łąki bądź brzegu rzeki.

Skarpa porośnięta zostanie przez niską roślinność okrywową, a w jednym jej fragmencie przez kosodrzewinę.

Całość została zaprojektowana w taki sposób aby korzystanie z parku było jak najbardziej przyjemne i wygodne. Z tego względu na całości powierzchni znajduję się dużo ilość miejsc do siedzenia w przeróżnej formie, a także przewiduję się ( nawiązując do dużych parków angielskich) dowolne korzystanie z trawnika.